اج آکھاں وارث شاہ نوں کِتوں قبراں وچوں بول
تے
اج کتابِ عشق دا کوئی اگلا ورقا پھول
اک
روئی سی دھی پنجاب دی تو لِکھ لِکھ مارے وين
اج
لکھاں دھياں روندياں تينوں وارث شاہ نوں کین
اٹھ
دردمنداں دیا درديا اٹھ تک اپنا پنجاب
اج
بيلے لاشاں وچھياں تے لہو دی بھری چناب
کسے
نے پنجاں پانیاں وچ دتی زہر رلا
تے
اونہاں پانیاں دھرتی نوں دتا پانی لا
اس
زرخیز زمین دے لوں لوں پھٹیا زھر
گٹھ
گٹھ چڑھیاں لالیاں فٹ فٹ چڑھیا قہر
ویہو
ولسی وا فیر ون ون وگی جا
اوہنے
ہر اک بانس دی ونجلی دتی ناگ بنا
ناگاں
کیلے لوک منء بس فر ڈنگ ہی ڈنگ
پلو
پلی پنجاب دے پھر نیلے پے گۓ انگ
گلیوں
ٹٹے گیت فیر ترکلیوں ٹٹی تند
ترنجنوں
ٹٹیاں سہیلیاں چرخے کوکر بند
سنے
سیج دی بیریاں لڈن دتیاں روڑ
سنے
ڈالیاں پینگ اج پپلاں دتی توڑ
جتھے
وجدی سی پھوک پیار دی او ونجھلی گئی گواچ
رانجھے
دے سب ویر بھل گۓ اودھی جاچ
دھرتی
تے لہو وسیا قبراں پیاں چون
پریت
دیاں شاہزادیاں اج وچ مزاراں رون
اج
سبھے کيدو بن گئے ايتھے حُسن عشق دے چور
اج
کتھوں لياواں لبھ کے ميں وارث شاہ جيا ہور
اج
آکھاں وراث شاہ نوں کِتوں قبراں وچوں بول
تے
اج کتابِ عشق دا کوئی اگلا ورقا پھول
No comments:
Post a Comment